Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
шыбын — иск. Мылтык һ. б. ш. ату коралы көпшәсен чистарту һәм майлау өчен саплы тимер чыбык … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шыбын — зат. миф. Адам жаны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шыбын қағар — этногр. Жылқының күзеген кезінде ортасынан жіңішкелеп қалдырылған құйрығы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шыбын — (Жамб., Мер.) ойын картасының кресі. Менің қолымда екі ш ы б ы н, бір қарға қалды (Жамб., Мер.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыбын қанат — Шыбынның қос қанатына ұқсас ұсақ өрнек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түйе шыбын — Денесі ірі, үлкенірек шыбын … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
боқшыбын — Қ орда., Қарм.) малды құрттататын, құрт түсіретін шыбын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара шыбын — (Сем., Аяг.; Тау., Қош.) шыбын. Үйге қ а р а ш ы б ы н толып кетіпті (Сем., Аяг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ала шыбын — (Гур., Маңғ.) шыбынның бір түрі. Қойды шағатын шыбынды а л а ш ы б ы н дейміз (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
боз шыбын — (Шымк., Түркіс.) көзге әрең көрінетін шыбынның кішкене түрі. Б о з ш ы б ы н н ы ң шаққаны қатты болады, шаққан жерінің қышуы қанбайды. Б о з ш ы б ы н шіркейден үлкендеу, шыбыннан кішілеу болады (Шымк., Түркіс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
